Dagboek: 1 juni – operatie

leestijd 5 minuten

Het was me weer een druk weekje vol afspraken met van alles, waaronder mijn operatie. Het verwijderen van de vleesboom. Gelukkig waren de afgelopen pinkster dagen lekker rustig, met super mooi weer. Dus dat was relaxen en genieten. Ik had een verse aspergesoep gemaakt. Dus dubbel genieten, van de soep🫕, mijn bloemen 🌸🌺 in tuin en natuurlijk de jacuzzi.🫧

Operatie

Gisteren heb ik mijn operatie 😷 om mijn vleesboom te verwijderen gehad. Zoals ik al eerder in een andere blog vermeldde, is het niet mogelijk bij mij de gehele baarmoeder te verwijderen. Eigenlijk is “mogelijk” een verkeerd woord, maar zoals de gynaecoloog zei niet aan te raden. Omdat ik met een collageenziekte kamp en mijn spieren dus niet sterk zijn, zou er eerder kans zijn op verzakkingen. Maar goed de eerste operatie is gedaan. Er zal er waarschijnlijk nog een volgen om het baarmoederslijmvlies weg te branden.

hoge pijngrens

Het verbaasd me daadwerkelijk, hoe hoog mijn pijngrens elke keer is. Ik weet, je mag niet vergelijken, maar ik lag daar dus met verschillende vrouwen op een zaal. Als ik sommige al hoor piepen, als er een infuus ingebracht moet worden.🫣 Daarbij smeekte sommige al van te voren voor hoge dosering pijn medicatie. Ik dacht maar goed dat ze niet elke dag mijn pijn ervaren.🫣 Goed voor mij geen pijnmedicatie, want ik mag alle nsaid’s/diclofinac/tramadol niet… ik moet het doen met paracetamol en/of morfine.

Het ergste vond ik van de hele ingreep dat ik van te voren niet mocht eten, maar nuchter moest zijn. Mijn bloedsuikers zakken snel en ik eet normaal meerdere keren op een dag.
Dus ik had een heel plan uitgestippeld om het vol te houden. Ik wilde natuurlijk niet dat het uitgesteld zou worden. De avond van te voren ben ik rond 23.00u uit bed gegaan en ben ik koolhydraat arm brood gaan eten. Ik had geen honger op dat moment, maar ben in het voren gaan eten. 😏

’s Morgens mocht ik om half 8 nog 2 beschuiten met jam, omdat de operatie pas in de middag plaats zou vinden. Daarna mocht ik alleen water of thee zonder suiker, tot 11.30. Ik ben de hele ochtend bewust in bed blijven liggen. Wat niks voor mij is. Maar goed ik wilde alles op alles zetten dat mijn bloedsuikers niet te ver zouden droppen. Tussen 11.00 en 11.30 heb ik heel veel water gedronken, om mijn maag maar gevuld te houden. Het laatste grote glas dronk ik om 11.30, ik moest er bijna van kotsen. 🤮

Toen ik aangekomen was in het ziekenhuis, waren de verpleegkundige erg aardig. We zaten zelfs nog te lachen en te grappen. De assistent van de ok, heeft meteen mijn bloedsuikers gemeten, om te kijken of ze niet te ver gedropt waren, deze stonden mooi op 5. Yes 🙌🏻 dus het kon doorgaan. Even later kwam de anesthesist. Hoppa ik was aan de beurt, het kon niet snel genoeg gaan voor mij.

Hij zei me dat ik een slangetje in mijn neus kreeg waar zuurstof uit kwam. Ok geen probleem. Maar toen hij dat plaatste, was ik net zo’n klein kind wat een harde wind in zijn gezicht kreeg. Was best komisch om te zien denk ik. Hij vroeg me of het te hard blaasde, ik zei nogal.. leek wel een orkaan in mijn neus .😂 Maar goed hij heeft het later geplaatst toen ik sliep.. hoe hard je ook vecht tegen zo’n slaap, dat lukt gewoon niet om wakker te blijven. Ik vind het raar en soms ook eng om de controle van je lijf uit handen te geven.

Toen ze de vleesboom verwijderd hadden, ben ik meteen weer bijgebracht. Het eerste wat ik vroeg, is hoe lang ben ik weg geweest en blaast dat ding nu net zo hard als straks🫣😂 Het antwoord was ja… lol Mijn ervaring was anders, ik voelde hem niet eens meer blazen. Maar ja ik was natuurlijk ook nog half suf.

Ik kwam terug bij de verpleegkundige, en keken me echt zo aan 👀zo zo… gaat goed met je of nie. Omdat ik recht op zat met mijn grote ogen klaarwakker…. 👁️👁️Ik dacht geef me maar wat te eten en thee zodat ik weer naar huis kan. Ze vroegen of ik pijn had. Ik zeg nee, ik denk als dit pijn is…. Af en toe beetje wat zeurderig in mijn buik, maar dat was alles. Mijn dochters waren in de tussentijd aan het shoppen in Venlo. Toen ik mijn beschuitjes op had, werden hun gebeld. Ik mocht niet lopen dus mijn dochters kwamen me halen met een rolstoel.

Eigenlijk was ik alleen een beetje dol, echte pijn had ik niet. Beetje zeurderige buikpijn, maar niet eens continue. Tenminste ik vind dat geen pijn. Ik ben wel heel erg moe, maar ik moet toch rustig aan doen, dus dan doe ik dan ook maar. krijg een telefonisch consult over de uitslag van de vleesboom (want deze sturen ze op). Over een paar weken krijg ik weer een afspraak bij de gynaecoloog en gaan we kijken wat ze verder gaan doen. Oh ja ze hadden niet alles kunnen verwijderen er zat nog een klein randje… ja wat nie kan dat kan niet.🤷🏼‍♀️ Nu ga ik me rustig houden en genieten van de bloemen in mijn tuin.

Ik wens jullie een heel fijn weekend! Met goed weer en een goed humeur! Wil je reageren op een van mijn blogs of gewoon reageren dat kan op de pagina gastenboek. Liefs Chantal 💖