Ik en muziek

Leestijd 2 minuten

Ik vond en vind muziek leuk en mooi hierin kan ik altijd mijn emoties kwijt. Dwarsfluit vond ik schitterend dus ik ging dwarsfluit spelen. Hoe oud zou ik geweest zijn? Ik denk een jaar of 10…. Ook dat ging moeizaam, ik kon met mijn kleine handjes en mijn kromme pink amper bij de laatste klep van de fluit. Als ik ff ging fluiten zag ik vrij snel de noten over het papier zweven, ik werd er duizelig van. Met dwarsfluit spelen ben ik mee gestopt omdat ik het gewoonweg niet kon.

Ik zing super graag. Een droom van mij was echt om gitaar te spelen en te zingen. Ik houd van akoestische muziek. Maar ook gitaar spelen lukte mij niet. Achteraf snap ik het wel, ik had ook altijd dikke knokkels, door overbelasting. Mijn handaanleg is niet als normaal. Ik draag nu silver-splints om mijn ’te grote” bewegingen, door de hypermobiliteit, te beperken. Deze silver-splints heb ik vervloekt in het begin, maar de pijn en dikke knokkels zijn enorm afgenomen, door deze spalken.

Inmiddels zing ik in een koor, Venrode Voices en vaak op een Karaoke-app. op deze app heb ik inmiddels 273k volgers. Daar ziet niemand hoe onhandig ik ben, dat ik de halve tijd op mijn gezicht val, door mijn zwaktes. Ik kan daar mijzelf uiten en proberen de pijn van mij af te zingen. Deze app heeft mij vaak uit mijn depressies getrokken. En zelfs als ik niet op mijn benen kan staan, kan ik gewoon liggend zingen. In het begin had ik daar nog niet eens een profielfoto, omdat ik gewoon altijd onzeker was en ben. En nu heb ik meer dan 273k volgers. Nooit gedacht! Nooit gedacht, dat überhaupt iemand mij zou volgen!