Epilepsie
Leestijd 2 minuten
Ik was 14 en het was carnaval hier in Limburg. Wij gingen net als iedereen een avondje stappen. We belandden in een jongerencentrum hier in ons dorp. Daar was een feest aan de gang van een soort housemuziek. De stroboscooplamp stond voortdurend aan. Door het flitsende licht zag ik iedereen geschokt bewegen. Alles begon te draaien en ineens ging de lamp bij mij zelf uit en alles was zwart voor mijn ogen.
Het eerste wat ik mij kan herinneren is dat ik een deur verder lag met ambulancepersoneel om me heen. Gelukkig had ik een vriend bij me die dit zag gebeuren. Hij wist gelijk hoe te handelen en had mijn kauwgom uit mijn mond verwijderd. Mij uit de omgeving verwijderd en de ambulance gebeld. Tot op de dag van vandaag ben ik hem nog heel dankbaar. Verschillende onderzoeken volgde bij een neuroloog. Het bleek dat ik gevoelig was voor dit licht.
Deze arts vertelde mij dat zo’n lamp eigenlijk maar 10 seconde achter elkaar aan mocht. Als dit langer achter elkaar flitst krijgen sommige mensen, bewegingsstoornissen en kunnen daardoor een epileptische aanval krijgen. Dit zijn de woorden van de neuroloog. Echter was toen op dat moment nergens te vinden in het dossier dat ik Silver-Russel syndroom had. Want mijn medisch dossier was op dat moment kwijt. Ik denk ook niet dat het gerelateerd is aan het syndroom. Maar ik heb wel gevallen gezien met RSS en epilepsie.
Ik ben na deze aanval erg angstig geworden, ik kreeg paniekaanvallen en durfde nergens meer heen. Ik zal hierover meer vertellen in een ander bericht.
